Zondag middag, regen en een trosteloze druilige koude dag… dus ‘by far’ een perfect dag om alsnog naar buiten te gaan. Meters maken rond de eilanden, straf langs het water,
Persoonlijk heb ik hier ook al jaren mee lopen stoeien en mezelf blijven uitvinden hoe ik hier nou het beste mee kon omgaan. De tomeloze energie, de onrust, de strijd met mezelf, het leggen van de lat op locaties waarvan ik later dacht.. hoezo??!! geef het een naam, een titel, voor mij is het waardoor ik stappen maak, groei en mezelf op de kaart zet. Balans, wat bijna een vies woord is geworden in de huidige tijd, zou ik liever willen aanpassen in, loslaten.
Comment