Daar sta je dan, aan de kant van de baan, op de rubber matten, nog een stap en dan sta je dus op het ijs. Het ijs van de Jaap Edenbaan in Amsterdam. Verreweg de mooiste baan van Nederland en zeker vandaag met deze weersomstandigheden een feestje om er te mogen zijn. Strak blauwe lucht, fris, maar zeker niet te koud, niet te druk. Prima schaatsweer dus.
Schaatsweer dus, na 2 trainings uren vanaf vanmorgen 08:00 sta ik vandaag voor een van mijn grootste uitdaging. Schaatsen met Ellen. Wie? Ellen, ja dat is de dame waarmee ik hardloop, zwem in open water, met de tandem half Nederland doorcross, maar ook coach in haar zoektocht en keuzes om uitdagingen niet alleen aan te gaan, maar ook daadwerkelijk uit te voeren. Pittige dame, zelfstandig ondernemer, vechter die alles uit het leven probeert te halen. Oh ja en ziet ze helemaal niets, maar dat zijn details toch?
Bij Ellen wel, gaat niets uit de weg, ziet in alles een uitdaging en is bereid om fouten te maken. Tenslotte moet je zelf de slingers ophangen is ze van mening. Dus moet schaatsen ook kunnen. Ik dacht na het open water zwemmen de piek wel te hebben bereikt, maar het kan dus nog verder. Stiekem eigenlijk ok wel super leuk voor mijzelf ook. Kan ik iemand daarin coachen dat het lukken gaat? Krijg ik het vertrouwen voor elkaar dat de stappen gemaakt worden. Met deze gedachte en ook het plezier wat ik er zelf uithaal, ben ik het aangegaan met Ellen.
Hoe te beginnen, dat is de uitdaging?
Op het droge, op schoenen, de basis technieken uiteen zetten en vanuit hier de beweging in kleine stukjes over te brengen. Dat gaat met vertellen, sturen met handen en laten ervarenst er gebeurd. Maar het aller belangrijkste is het voor Ellen ‘voelbaar’ te krijgen dat als ze de beweging, het verplaatsen van haar lichaamsgewicht en het gebruik van haar armen op de juiste wijze uitvoert, zij zelf voelt dat het klopt. Wat klopt? Balans en vertrouwen, dat ze haar lichaam dusdanig in beweging stelt dat dit goed voelt en vertrouwen geeft om daarbij ook nog eens een voorwaartse snelheid mee op te wekken. En deze te trotseren. Ellen is kneedbaar en super leergierig, dus luistert, probeert, ervaart en voert uit. Maar registreert als geen ander wat goed voor haar voelt. Een basis die misschien wel door de visuele beperking juist optimaal werkt bij haar !
Het Westerpark, trainings locatie waar ik met Ellen ook hardloop (los naast me, puur op mijn stem , strak rechtdoor en een een lekker tempo. ) combineer ik het hardlopen met schaats gerelateerde oefeningen . Puur alleen al omdat Ellen het hier maar al te graag over heeft en niet kan wachten om op het bevroren water de uitdaging aan te gaan. Ellen ondergaat, luistert en creeërt een beeld in haar hoofd hoe het zou moeten gaan. De gedrevenheid om te leren, stelt haar in staat dan ook de vertaalslag te maken en bijna perfect de schaatsbewegingen uit te voeren. Met verbazing, al weet ik dat ze stappen maakt, kijk ik toe , stuur en leer haar vooral balans en vertrouwen in de bewegingen te krijgen. Cruciaal voor straks op het gladde ijs van de Jaap Edenbaan. Bij mij is het geloof al snel dat ook deze uitdaging een succes kan worden als ze uitvoert wat ze geleerd heeft en daar niet van afwijkt.
Vallen
Les 1 is altijd simpel, op je benen blijven staan alleen dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is dus tijd voor plan B. Een noodmaatregel voor Ellen. Ingrijpend en simpel, wat er ook gebeurd Ellen, bij elke vorm of gevoel dat je dreigt te vallen, zorg je ervoor dat je je ellebogen in je bovenbenen drukt. Oftewel, dat je je zo klein mogelijk maakt. Nou dat werkt, als een dolle omdat het haar direct het gevoel geeft van vertrouwen en balans. Op de schaats, dicht bij het ijs, niets kan je dan gebeuren.
Het ijs op, de praktijk
Het is vrijdag ochtend half elf, de baan is niet te druk, weer is goed, kou met een zonnetje, dus perfect schaatsweer. Ellen is nu al blij, komt ze aanlopen op het terrein met de stok vooruit, weet ze dat ze straks haar meters maakt op het ijs. Schaatsen aan, helm op, het ijs op. Zonnebril om de felle schittering uit haar oog te houden, die 3 % lichtival wel beschermen. Ik sta met mijn handen naar voren en Ellen kan deze gebruiken als de steun. De eerste stap, verreweg de aller engste, omdat in een keer alles niet meer zo werkt als op het ‘droge’, ijs is namelijk spiegelglad dus elke vorm van steun is weg! Het duurt even voor Ellen om dat gevoel te registreren, te focussen waar het midden van haar balans is, waar ze een beweging naartoe moet maken en vooral hoe ze kan blijven staan. Ellen pakt dat razendsnel om, schiet af en toe volledig in de kramp en knijpt mijn vingers er haast af. Maar haar wil is groot en voor ze er eigenlijk erg in heeft, vind ze haar balans en durft voorzichtig haan benen te bewegen.
Zonder te zien, puur op gevoel, herhaalt ze de oefeningen en realiseert en vooral voelt dat ze vooruitgaat. Ze schaatst en dat besef zorgt ervoor dat er een ontspanning in haar lichaam komt. Van een voorzichtige beweging met haar benen, steunen op twee handen verplaatsen we ons over het kleine baantje op de Jaap Eden. Heen en weer, rustig aan, puur op gevoel en knijpen wordt vasthouden en 2 armen wordt één hand. In nog geen 20 minuten heeft Ellen de beweging door.
Haar houding, klein blijven en gebruik maken van je armen voor het evenwicht laat ze niet meer los en ik besluit om de grote 400 meter baan op te gaan. Niet omdat het moet maar omdat ik denk dat het kan. Ellen lacht, rete spannend Peter zegt ze nog, maar wat gaaf. ! We houden de buitenkant aan, het is redelijk druk maar Ellen heeft daar geen problemen mee. Tenslotte zie ik ze toch niet, zegt ze, jij ziet ze toch! tja en daar is geen woord van gelogen. Van het vasthouden van één hand gaat Ellen rap naar de vraag, mag ik ook een keer los?!
Natuurlijk, ik blijf aan je linkerkant naast je, jaag iedereen weg en houd je in de gaten. Zo geschiedde, Ellen, amper een half uur op het ijs, rijd los, keurig linkerbeen opzij, achterlangs bijhalen en aansluiten. Kniehoek houden en de beweging aansturen met je armen. Meer is het niet. Je schaatst en geniet! Rondje na rondje komt er meer en meer vertrouwen en gaat de beweging soepeler, puur op gevoel en zich door niets en niemand laten afleiden. Vertrouwen in haarzelf, vertrouwen in mij en vooral enorm genieten van deze ongekende vrijheid die ze haar zelf aanleert . Haar basis voor succes wat zich niet alleen uitbetaald op het ijs maar ook in haar dagelijks patroon. Ik kan schaatsen tussen de mensen op de Jaap Eden zonder te zien, ik kan hardlopen door het Westerpark zonder te zien, nou dan is de rest maar een eitje !!
Het stopt niet bij deze ene keer, we zijn nu 6 keer op de baan geweest en losrijden is standaard, snelheid komt er een beetje in, maar nog bijzonderder, ze doet gewoon ‘ pootje over’ ! Stapt over, als ik zeg, de bocht begint nu Ellen, toe maar. Zonder te vallen, allemaal op ‘blind ‘ vertrouwen in vooral haarzelf !! Schaatsers op de baan, kijken met ongeloof naar Ellen, vertellen dat ze trots op haar zijn en dat ze het zo goed doet! Wat er bij haar dus dan juist voor zorgt dat ze nog meer vertrouwen krijgt.
Je ziet haar enorm genieten, en dat doe ik ook. #heldin #sportismooi
Comment