Afgelopen weekend heb ik het eerste trainingskamp gehad van dit seizoen. Samen met mijn beste sportmaatje Bobbie Hondeveld (schaatser in de regioploeg van ‘Port of Amsterdam’) zijn we vrijdagochtend naar de Belgische Ardennen vertrokken, om daar drie dagen te fietsen.
Helaas hadden wij te veel vertrouwen in de moderne technologie en zijn we zonder wegenkaart vertrokken. Toen we de grens van België bereikten viel de google navigatie uit, doordat het internet in het buitenland door onbekende reden weigerde te werken. Met de daardoor opgelopen vertraging kwamen we rond 19:30 pas aan op de verblijfplaats (Camping de la Semois). We hebben toen besloten de volgende dag te fietsen, en dan maar wat meer kilometers te maken.
De coaching van Peter uit Nederland was duidelijk: ‘In je hartslagzones trainen en je eigen ding doen, laat je niet gek maken’. Dat is best lastig als je twee fanatieke sporters die aan elkaar gewaagd zijn samen laat fietsen.
De eerste kilometers waren rustig inrijden en wennen aan het klimmen. Al vrij snel ging het tempo omhoog en werd het op sommige stukken bijna koersen. Voor het hele heftige klimmen was het gebied te vlak, maar we hebben al met al toch aardig wat hoogtemeters gemaakt. Na een ruime 50 kilometer gingen we lunchen op een terras in een typisch Belgisch dorpje, met een minder typisch Belgische lunch… pizza en cola.
Na dat we goed waren bijgetankt hebben we ons rondje afgemaakt, met 120km op de teller. Na ons rondje zijn we nog even uit gaan fietsen samen met de moeder van Bob. Binnen een paar kilometer hadden we het al voor elkaar gekregen hopeloos te verdwalen en ergers op een ATB route terecht te komen.
Op de racefiets door stromende beekjes en modderpaden. Dit was best een uitdaging maar met de juiste filosofie is het is ons aardig gelukt de MTB Trail te volbrengen.
“Elk pad heeft obstakels en niet elke weg is makkelijk. Maar van elk obstakel word je sterker en beter”
Na een goede nacht slapen zijn we zondag nog een klein stuk van 80km gaan fietsen alvorens we weer naar huis vertrokken, met een moe maar voldaan gevoel.
Comment